κληδών

κληδών, όνος, ἡ, [dialect] Ep. [full] κλεηδών and [full] κληηδών, (κλέω A)

A omen, presage contained in a chance utterance,

χαῖρεν δὲ κλεηδόνι δῖος Ὀδυσσεύς Od. 18.117

, 20.120; ὁ μὲν τῇ κ. οὐδὲν χρεώμενος (supr. φήμη) Hdt.5.72;

κληδόνας τε δυσκρίτους ἐγνώρισ' αὐτοῖς A.Pr.486

, cf. S.El.1110, Call.Epigr.1.14: in later Prose,

κληδόνων ἀκούσονται LXX De.18.14

(v.l. -ονισμῶν), cf. Polystr.p.5 W.;

μαντικὴ ἀπὸ κληδόνων Paus.9.11.7

, cf. PMag.Oxy.886.22 (iii A.D.);

δέχομαι τὴν κ. Luc.Laps.8

: personified, in pl., Paus. l.c.; Φήμη καὶ Κ., = Lat. Aius Locutius, Plu.Cam. 30.

II tidings, κληηδὼν πατρός news of my father, Od.4.317: abs., report, rumour,

ἐξ ἀμαυρᾶς κ. A.Ch.853

, cf. Hdt.9.101;

κληδόνες παλίγκοτοι A.Ag.863

; κ. ἐν ἁπάσῃ τῇ πόλει κατεῖχεν, ὅτι . . And.1.130.

2 fame, repute,

κ. ἀϋτεῖ A.Ag.927

; glory,

παῖδες γὰρ ἀνδρὶ κ. σωτήριοι Id.Ch.505

; κληδὼν καλή good report, S.OC258;

κ. αἰσχρά E.Alc.315

.

III invocation,

λιτὰς δὲ καὶ κληδόνας πατρῴους A. Ag.228

(lyr.);

κληδόνος βοή Id.Eu.397

.

b shouting, S.Ichn. 232.

2 name, appellation,

κ. ἐπωνύμους A.Eu.418

.